The sun never says - Hafiz

THE SUN NEVER SAYS

Even 

after

all this time

the sun never says to the earth

"You owe me."

Look

what happens

with a love like that-

it lights the whole 

world.

Shams-ud-din Muhammad Hafiz

(c. 1320 - 1389)

Lieve kracht - Love changes everything - Positive Change

Lieve kracht

Wie was het die de zon verzon

Toen de allereerste dag begon

Die sterren aanstak voor de nacht

Het eerste vlokje sneeuw bedacht

Wie blies de wind zijn adem in

Gaf mens en dier en wezen

Wie schreef de teksten, welke pen

Voor merels en voor mezen

Je voelt als iemand huilt of lacht

Of als de regens zingen

Dat zich één grote lieve kracht

Verbergt in alle dingen.

~Toon Hermans~

link

THE TIME IS ALWAYS RIGHT 

TO DO THE RIGHT THING

~Martin Luther King~

link



link



link

Rutger Kopland

Jonge sla

• Alles kan ik verdragen
• het verdorren van de bonen,
• stervende bloemen, het hoekje
• aardappelen kan ik met droge ogen
• zien rooien, daar ben ik
• werkelijk hard in.
• Maar jonge sla in september
• net geplant, slap nog
• In vochtige bedjes, nee.

Uit: Alles op de fiets, 1969.

Vorige maand overleed Rutger Kopland. 

Ik kende hem zoals een lezer denkt dat hij een dichter kent,

ik herinner me vaag een gedicht over sla dat ik als kind in het boekendorp Watou las,

een warme herinnering aan zijn fijne poëzie. Subtiel, zoet en onverwachts.

De Geeuw

1
De geeuw,
Deze geeuw,
Deze uiterst vermoeiende beweging van mijn kaakbeenderen,
Dit uitstrekken, lengen van mijn zielespieren
Dit ....
Is zo vermoeiend...
En mijn ziel loeit van links naar rechts...
Dat deed ze al voor ik moe werd,
En toch...



2
De geeuw,
Deze geeuw,
Deze uiterst vermoeiende beweging van mijn kaakbeenderen,
Dit uitstrekken, lengen van mijn zielespieren
Dit ....
Is zo vermoeiend...
En mijn ziel loeit van links naar rechts...
Dit even volledig terzijde, aangezien het geen informatie geeft over de vorige zinnen.
En toch geeuw ik...



Voorkeuren voor versie 1 of 2, mag je steeds prijsgeven...

Rozemarijn

Muziek die mij allentijde goed doet, een lied dat mij troost en doet zingen.

Van Kadril, Belgische folk met een ziel.

Laat het tot u komen!

Ik kwam laatst door den boomgaard gegaan
en ik kwam laatst door den boomgaard gegaan
daar vond ik enen notenboom staan
onder den boom rozemarijn
daar vond ik enen notenboom staan
bloemekes mijn

en aan dien boom daar stond der nen tak
en aan dien boom daar stond der nen tak
waar een klein nachtegaaltjen opzat
onder den boom rozemarijn
waar een klein nachtegaaltjen opzat
bloemekes mijn

o nachtegaal, klein vogeltje klein
en o nachtegaal, klein vogeltje klein
en wilde gij mijn bode niet zijn
onder den boom rozemarijn
en wilde gij mijn bode niet zijn
bloemekes mijn

ik kan voorwaar u bode niet zijn
en ik kan voorwaar u bode niet zijn
want gij zijt groot en ik ben klein
onder den boom rozemarijn
want gij zijt groot en ik ben klein
bloemekes mijn

al zijt gij klein toch vliegt gij snel
en al zijt gij klein toch vliegt gij snel
gij doeter uwe boodschap wel
onder den boom rozemarijn
gij doeter uwe boodschap wel
bloemekes mijn

hij nam den brief in zijnen bek
en hij nam den brief in zijnen bek
en vloog ermee al over het hek
onder den boom rozemarijn
en vloog ermee al over het hek
bloemekes mijn

hij vloog tot aan ons koningshuis
en hij vloog tot aan ons koningshuis
wel koning is uw dochter thuis
onder den boom rozemarijn
wel koning is uw dochter niet thuis
bloemekes mijn

zij is wel thuis maar zij is ziek
zij is wel thuis maar zij is ziek
zij mag van haar slaapkamer niet
onder den boom rozemarijn
zij mag van haar slaapkamer niet
bloemekes mijn

hij gaf het vensterke enen stoot
en hij gaf het vensterke enen stoot
en slaapt gij nog of zijde gij dood
onder den boom rozemarijn
en slaapt gij nog of zijde gij dood
bloemekes mijn

ik slaap voorwaar zo vast nog niet
en ik slaap voorwaar zo vast nog niet
maar kweet wel wat er den brief bediend
onder den boom rozemarijn
ik weet wel wat er den brief bediend
bloemekes mijn

dien brief dien komt al vanuit parijs
en dien brief die komt al vanuit parijs
dat hij zal kiezen een ander wijf
onder den boom rozemarijn
dat hij zal kiezen een ander wijf
bloemekes mijn

hij een wijf en ik enen man
en hij een wijf en ik enen man
eens zien wiet eerst verdrieten zal
onder den boom rozemarijn
eens zien wie 't eerst verdrieten zal
bloemekes mijn

Onder de appelboom

Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom

toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en verweg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom

en later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was

gelukkig kwam er iemand naast mij
zitten, om precies te zijn jij
was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam
zacht en dichtbij
voor onze leeftijd.

Rutger Kopland