Herfst

Laten we naar de wijngaard gaan, liefste, om de druiven te lezen en de uitgeperste wijn in de kruiken te gieten, zoals de geest de wijsheid der tijden opslaat in eeuwige vaten.
Laten we de vruchten verzamelen en uit de bloemen hun geur distilleren.
Laten we naar huis terugkeren, de bladeren van de bomen worden al geel en de wind heeft hen verstrooid om er een doodskleed van te maken voor de bloemen die zijn gestorven van verdriet over het verstrijken van de zomer.
Kom, liefste, de vogels zijn naar de kust getrokken en hebben de weiden troosteloos eenzaam achtergelaten. De jasmijn en de mirte hebben hun laatste tranen vergoten.
Laten we ons terugtrekken, de beken hebben nun lied gestaakt, de bronnen zijn verdwenen, hun vreugdetranen zijn opgedroogd en de heuvels hebben hun kleurige gewaden weggeborgen.
Kom, liefste, de natuur is door vermoeidheid overvallen en neemt afscheid van haar overmoed met een kalme, tevreden melodie.

Uit 'Het leven van de Liefde' van Kahlil Gibran.
                                                      

Foto van mijn ogen

North Sea Energy

Zaterdag reden we naar zee.

De zee is voor mij een rijke energiebron.

Ik kan uren wandelen op het strand, haren in de wind, het gekrijs van meeuwen, het golvende water... Zon of regen, 's ochtends of 's avonds, warm of koud, de zee heeft telkens weer een charme die me tot rust stemt.

Als ik dan nog eens in goed gezelschap ben en héérlijk eet in Le Flore (ik heb nog nooit zo fijn gegeten!), word ik al snel warm vanbinnen en ontspringen enkele raadsels omtrent de Noordzee in mijn geest... Met de inspirerende samenwerking van mijn dierbaar gezelschap.

"Ik sta aan de rand

Tussen water en land

Huisjes verbrokkeld in het zand

De wind kriebelt in mijn hand"

"Grijze gezichten staren naar zee

Binnen kijkt men er teevee

Honderd glazige ogen

Willen verder zien, ze pogen"

"Viviiiiii! Ze krijst haar eeuw'ge klank

ze schrijdt vooruit, soms één been mank

Met haar snavel smeert ze haar vacht

O wat zijn die veren zacht"

Sea in listening

Mijmerend, troostend... 'The sea is calm' van Cocorosie uit het magische album 'Noah's Ark'.

Sea in reading

'Zout op mijn huid' van Benoite Groult:

een bijzonder verhaal waar weinig woorden aan toegevoegd kunnen worden. Lees het en geniet ervan!

Musica Malinconica

Deze muziek maakt me week en sterk tegelijk. Ik nestel me in de melancholie bij deze heerlijke klanken en krijg er nieuwe energie van.

Het is het Belgische trio MASSOT/FLORIZOONE/HRBACZEWSKI met het lied 'L' acrobate' uit hun album 'Cinema Nova. De artiesten zijn Michel Massot (trombone, tuba, composition), Tuur Florizoone (accordeon) en Marine Horbaczewski (cello).

Geïnspireerd ging ik op zoek naar een accordeonlerares, met succes!

Benieuwd naar mijn toekomstmuziek...