Zaterdag reden we naar zee.
De zee is voor mij een rijke energiebron.
Ik kan uren wandelen op het strand, haren in de wind, het gekrijs van meeuwen, het golvende water... Zon of regen, 's ochtends of 's avonds, warm of koud, de zee heeft telkens weer een charme die me tot rust stemt.
Als ik dan nog eens in goed gezelschap ben en héérlijk eet in Le Flore (ik heb nog nooit zo fijn gegeten!), word ik al snel warm vanbinnen en ontspringen enkele raadsels omtrent de Noordzee in mijn geest... Met de inspirerende samenwerking van mijn dierbaar gezelschap.
"Ik sta aan de rand
Tussen water en land
Huisjes verbrokkeld in het zand
De wind kriebelt in mijn hand"
"Grijze gezichten staren naar zee
Binnen kijkt men er teevee
Honderd glazige ogen
Willen verder zien, ze pogen"
"Viviiiiii! Ze krijst haar eeuw'ge klank
ze schrijdt vooruit, soms één been mank
Met haar snavel smeert ze haar vacht
O wat zijn die veren zacht"
Sea in listening
Mijmerend, troostend... 'The sea is calm' van Cocorosie uit het magische album 'Noah's Ark'.
Sea in reading
'Zout op mijn huid' van Benoite Groult:
een bijzonder verhaal waar weinig woorden aan toegevoegd kunnen worden. Lees het en geniet ervan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten