Op zondagen nestel ik me wel vaker in Portugese fadomuziek. En lezend in een wijs boek van Kahlil Gibran 'De dromer' komt de saudade me met zachte glimlach tegemoet. Ik deel enkele zinnen die tot wijze rust stemmen, en voeg er lievelingsbeelden aan toe.
Maar vergeet niet 'Spreuken zijn betekenisloos, totdat ze gewoontes worden'.
'Liefde is trillend geluk'
'Wie nooit iets zaait, iets bouwt of weeft, maar politiek bedrijft, brengt rampen over het land'
'Eindigt het lied van de zee aan de kust of in de harten van hen die ernaar luisteren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten